تحقیق بررسی حمل و نقل ریلی کالاهای خطرناک در ایران و جهان، در قالب فایل Word در 73 صفحه.

حمل و نقل کالاهای خطرناک به وسیله راه آهن در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی به بهترین نحو ممکن و با رعایت کلیه اصول ایمنی صورت می‌گیرد. تقریبا همه راه آهن‌ها مدت زمان زیادی است که شاهد کاهش تعداد سوانح می‌باشند که این موضوع به واسطه استفاده از فناوری‌های مربوط به بخش ایمنی می‌باشد. متاسفانه تاکنون در راه‌آهن‌ها دلیل اصلی ایجاد سوانح در خطای انسانی بوده و مواردی از قبیل خرابی‌های مربوط به تجهیزات و تاسیسات راه‌آهن، گذرگاه‌های همسطح، قوس‌های با شعاع کم و ناقص بودن یا فقدان مقررات عمومی حرکت کالاهای خطرناک در رده‌های بعدی قرار دارد. در کشور ما حمل کالاها از محدودیت خاصی برخوردار است. این محدودیت بیشتر بدلیل حذف بسیاری از مواد از لیست حمل و نقل می‌باشد که در زمره مواد خطرناک قرار می‌گیرند. با توجه به اینکه کشور ما از جمله کشورهای غنی از نظر منابع نفت و گاز و محصولات پتروشیمی می‌باشد و ما ناگزیر به حمل آن‌ها برای مصارف داخلی و خارجی هستیم و با توجه به موقعیت استراتژیکی کشورمان که در مرکز کریدورهای شمال‌-‌جنوب و شرق‌-‌غرب قرار گرفته است و کشورهای نفت خیز همجوار بعضا ناگزیر به ترانزیت نفت و گاز صادراتی خود از طریق ایران می‌باشند، لذا افزایش ایمنی در حمل کالاهای خطرناک و مجهز نمودن ناوگان ریلی به تجهیزات و واگن‌های مناسب با شرایط حمل آن‌ها و آشنایی و به کار بردن کامل مقررات بین‌المللی حمل و نقل کالاهای خطرناک ضروری می‌باشد.
در عمل برای حمل و نقل مواد خطرناک، حمل و نقل ریلی در مقایسه با حمل و نقل جاده‌ای ایمنی بالاتر و ریسک کمتری دارند. از این رو راه‌آهن باید مسئولیت‌های مربوط به حمل و نقل کالای خطرناک را بر عهده بگیرد و فعالانه در حمل و نقل مواد خطرناک شرکت کند. علاوه بر این، بررسی‌های اخیر جریان کالا در ایالات متحده نشان می‌دهد که حمل و نقل مواد خطرناک؛ اغلب شامل خدمات چندوجهی جاده-راه‌آهن، به ویژه برای حمل و نقل با فواصل زیاد است. از طرفی حمل‌ و نقل زمینی (ریلی و جاده‌ای) کالای خطرناک با وجود نقش مؤثری که در توسعه مبادلات تجاری و رفع نیازهای صنعتی دارد، دارای خطری بالقوه برای جان و مال انسان‌ها و سلامت محیط‌زیست است. از این رو در مقررات ملّی و بین‌المللی به‌منظور پیشگیری از وقوع حادثه و به حداقل رساندن تأثیرات آن، الزامات ویژه‌ای برای اشخاص دخیل در حمل این نوع کالا پیش‌بینی‌شده است. الزامات مزبور اعم از تصریح یا عدم تصریح بدان در قرارداد، جزء مقررات امری است که بر قرارداد بار می‌شود و از آثار آن به شمار می‌آید. حمل‌کنندۀ کالای خطرناک یکی از طرفین قرارداد حمل است که نقش مهمی در کنترل مخاطرات ناشی از حمل این نوع کالا در طول مسیر حمل دارد. نتایج پژوهش‌ها حاکی از آن است که حمل‌کنندة آگاه به ماهیت خطرناک کالا، ملزم به رعایت حداکثر مراقبتاز ایمنی فرایند حمل به‌منظور پیشگیری از خسارت و حفظ نفع عمومی است. وی مکلف است در انتخاب کارکنان مجرب و آموزش‌دیده، بارگیری، بارچینی و تخلیۀ مناسب کالا، استفاده از وسیلۀ نقلیه مجهز و متناسب با ماهیت کالا و بازرسی شرایط ظاهری محموله نیز مراقبت حداکثری داشته باشد. البته در برخی مقررات حداکثر مراقبت برای استفاده از وسیلة نقلیة سالم و مناسب کافی نبوده بلکه حمل‌کننده تنها با اثبات علت خارجی و غیرقابل ‌اجتناب از مسئولیت معاف می‌شود.

فهرست مطالب شامل موارد زیر است:
فصل 1: مقدمه و تعریف مساله
کلیات
بیان مساله
اهمیت و ضرورت تحقیق
اهداف پژوهش
روند تحقیق
فصل2: مبانی نظری و مطالعات پیشین
مقدمه
تعاریف، اصول و مبانی نظری
تعریف و طبقه بندی کالاهای خطرناک
داشتن اطلاعات کافی از ماده خطرناک
لزوم وجود تجهیزات لازم
آموزش و اقدامات اضطراری در حمل و نقل کالاهای خطرناک
تحقیق و توسعه
نظارت بازسان فنی
حمل کالای خطرناک ریلی از دیدگاه زیست‌محیطی و مباحث توسعه پایدار
حمل و نقل کالای خطرناک از دیدگاه مباحث ایمنی
حمل و نقل کالای خطرناک از دیدگاه حقوقی
مقررات عمومی سیر و حرکت پیرامون حمل و نقل کالاهای خطرناک
معرفی سیستم‌های پشتیبانی حمل کالاهای خطرناک
معرفی کلیت موضوع
مقررات بین‌المللی مربوط به حمل و نقل مواد خطرناک
خطرات در حمل و نقل مواد خطرناک
سیستم‌های پشتیبانی تصمیم
اظهارنظر کلی در مورد کارکرهای سیستم‌های پشتیبان تصمیم‌گیرنده
تحلیل کمی ریسک در حمل و نقل ریلی مواد خطرناک با مطالعه موردی تهران
فصل3: جمع‌بندی و خلا پژوهش
نتیجه‌گیری کلی
بیان خلاء پژوهش
پیشنهادات با وجود خلا‌های بیان شده
پیوست‌ها
مراجع